Pierwsza wzmianka o Trynku (na Trinku) pojawiła się w 1482 roku. Nazwa wywodzi się od niem. die Tränke - wodopój. Jest to jednak mało prawdopodobne - gdzie na Trynku jest wodopój?

Wieś należała do mieszczan gliwickich, a nieliczne zabudowania usytuowane były przy przy obecnej ul. Pszczyńskiej (od obecnej ul. Nowy Świat do ul. Bojkowskiej). Była to niewielka wieś, bez swego kościoła (ani kaplicy). Miasto Gliwice słynęło z wyrobu chmielu, a więc i na Trynku były chmielaki.

W 1887 r. Trynek przyłączono do Gliwic. W 1912 roku uruchomiono kopalnię węgla kamiennego "Gliwice", a w 1916 - koksownię "Gliwice". Przez prawie sto lat te dwa zakłady dawały ciężki (ale realny) chleb dla mieszkańców Trynku i okolic.

W 1901 r. uruchomiono linię kolejki wąskotorowej Gliwice-Trynek - Racibórz-Płonia. Stopniowo ograniczano ruch na tej linii, aby w 1991 r. ją zlikwidować (w Rudach znajduje się skansen kolejki i można przejechać się ciuchcią na odcinku Stodoły-Stanica).

W 1925 r. otwarto lotnisko pasażerskie, wzdłuż ulicy Lotników buduje się koszary, a w sąsiedztwie hangarów - warsztaty lotnicze (po wojnie MONTOCHEM i inne mniejsze zakłady). W latach 1938-39 powstała kolonia górnicza wzdłuż ul. Dzierżona i Jasnej. Na Trynku była cegielnia (do dziś przystanek MPK przy stacji benzynowej nazywa się Rybnicka-Cegielnia).

Po wojnie, już w odzyskanej Ojczyźnie, powstały osiedla mieszkaniowe Trynek A i Trynek B. W latach 80-tych zbudowano osiedle Zubrzyckiego - dziś Cichociemnych. Wzrosła liczba wiernych na Trynku.

 

Widok w stronę kościoła i lotniska z wieżowca przy ul. Szarych Szeregów